Zand, Zee en Wind

Na een nachtje niet bewust meegemaakt te hebben, (eindelijk goed geslapen) trokken we na het ontbijt onze wandelschoenen aan, en ging het weer richting strand.

Het was ondanks alle voorspellingen nog droog weer, maar daar was dan ook alles mee gezegd.

Geen zon wel meer heldere luchten dan gisteren, veel wind, en verder bijna geen mens op het strand.

Prima wandel weertje dus.

Dit keer gingen we de andere kant op richting Breezand.

Het strand lag vol met schelpjes, en we moesten steeds oppassen dat we niet werden ingesloten door geulen vol met water.

Er waren minder vogels dan gisteren op het strand, maar opeens zag ik in de verte een reusachtige meeuw. Gisteren toevallig met Geert er over gehad, dat het toch wel heel mooi zou zijn als we een Grote Mantelmeeuw zouden tegenkomen.

En dan ineens staat daar een enorme meeuw niet ver van je vandaan.

Het moest er voor mijn gevoel eentje zijn, maar met het bekijken van de foto’s kreeg ik pas echt zekerheid.

De bewuste meeuw had vleeskleurige poten, en niet zoals zijn neef de Kleine Mantelmeeuw die gele poten heeft.

Voor kustbewoners niets bijzonders, maar voor iemand die in een dorp op de Veluwe woont heel bijzonder.

In de buurt van het Piratenpaviljoen, waren graafmachines druk bezig stukken duin aan het afgraven, en het zand werd vervolgens richting de zee gebracht, en daar over een groot stuk strand verdeeld.

Werkzaamheden ivm de verwachte storm morgen ????

Bij Aloha Beach (hoe verzin je zo iets besloten we het strand te verlaten, via een hoge trap kwamen we op een schelpenpad terecht die midden door het Natuurgebied Oranjezon liep.

Echt een heel mooi gebied,maar helaas waren er geen zijweggetjes, dus voor we het goed en wel in de gaten hadden, waren we er al weer uit, en liepen we op de gewone weg.

Ondertussen was het gaan regenen. niet hard gelukkig, maar het maakte wel je bovenbenen koud.

Gelukkig konden we even later de weg vervolgen over een bospad richting Oostkapelle.

En wat voor een bospad.

Echt heel mooi, met heel mooie grillig gevormde bomen.

Ook passeerde we een grote witte villa die we al eerder vanaf de weg in de verte hadden zien liggen.

Het bleek om Huize Overduin te gaan een Rijksmonument, uit 1839, in neoclassicistische stijl.

Maar we hadden de knollen behoorlijk op en besloten door te lopen.

Nadat we terug in het huisje de innerlijk mens versterkt hadden, gingen we met de auto richting Neeltje Jans, waarbij we nog een mooi Natuurgebied doorkruiste, namelijk Natuurgebied Schotsman.

Maar ja de benen wilden niet meer, en het weer was op dat moment niet al te.

Dus we besloten om weer terug te gaan, onderweg nog even gestopt ergens op een parkeerplaats naast het Veerse meer, en daar kwamen heel toevallig 2 koppeltjes Middelste Zaagbekken,(eendensoort) de richtig van ons op zwemmen.

De Grote Zaagbek had ik al een paar maal gezien, maar nog nooit de Middelste.

Dus wat de vogels betreft was het een prima dagje vandaag (de rest trouwens ook ! ).

Bij thuiskomst, was het weer opgeklaard, en dat kwam goed uit want Ulli de hond, moest nog worden uitgelaten en zodoende kon het gebeuren dat de dag toch weer aan het strand werd afgesloten met een prachtige gekleurde lucht door de ondergaande zon.

En morgen gaan we zoals het er nu uit ziet een behoorlijk heftige storm meemaken.

Vanavond werd zelfs bekend gemaakt via de NOS door Rijkswaterstaat, dat de Oosterscheldekering gesloten wordt, dat was in 2007 voor het laatst voorgekomen.

Bij Vlissingen 23 km verderop( van Oostkapelle) wordt morgen een waterstand verwacht van drie en een halve meter boven NAP.

Het KNMI heeft voor morgen code oranje gegeven.

Want er komt ook nog eens springtij *, en dat samen met noordwestenwind.

Het lijkt erop dat het morgen voor velen een best spannende dag gaat worden.

Zie ook Omroep Zeeland

* Springtij is de periode van het getij waarin het verschil tussen hoog- en laagwater het grootst is. Niet alleen het hoogwater is dan hoger dan gemiddeld, het laagwater is dan ook lager dan gemiddeld.

Springtij treedt eens in de ongeveer 14 dagen op en volgt gemiddeld ruim twee etmalen op het moment dat de getijkrachten van de maan en die van de zon dezelfde richting hebben en elkaar maximaal versterken. Dat laatste is het geval wanneer zon, maan en aarde in een rechte lijn staan, dus tijdens nieuwe maan en volle maan. Springtij komt daarom tweemaal per synodische maand voor.

Bron; Wikipedia