Wegsmelten

Wat was het warm dit afgelopen weekend, je kon nog het beste in een auto met airco verblijven.

Ik grapte dan ook als ik Ulli de hond uit liet, van bekijk mij nog maar eens goed ,want ik ben bang dat ik weggesmolten ben als ik niet terug kom. Wat had ik een medelijden met onze dochter, die op 1 dag na 37 weken zwanger was dit weekend.

Maar ze blijkt superkrachten te bezitten, en ongelooflijk goed mensen om de tuin heen te kunnen leiden. Hoe ze het heeft gedaan weet ik niet,maar ik was gisteren toch echt bij haar in de buurt op het moment dat ze afspraken maakte met de behandelend arts. In de buurt was het inderdaad, want ze wilde liever niet dat ik de echo zou zien, want dan zou een goed bewaard geheim(jongetjes of meisjes, of jongetje en meisje)wel eens geen geheim meer kunnen zijn. En zo kon het dus gebeuren dat ik met een aantal zwangere vrouwen in de wachtkamer zat , die het allemaal op hun manier behoorlijk zwaar hadden met de temperatuur daar. Er stond keurig netjes in de wachtkamer een kan water met ijsklontjes, maar die waren in korte tijd gesmolten. Vanmorgen het ongewoon vroege telefoontje van haar (ik ben meestal diegene die rond 11.00 u iedere morgen belde)bracht mij even in verwarring. Vandaar dat de gedachte ook even rond spookte in mijn hoofd dat ze weleens in het ziekenhuis zou kunnen zijn. Maar nee, ze belde alleen maar om de tijd door te geven van een nieuwe afspraak, en of wij dan eventueel meekonden. Gisteren na de afspraak in het ziekenhuis had ik al wel het gevoel dat er wat gaande was ,( er werden namelijk wel heel veel sms jes de deur uitgedaan),maar onze dochter had overal een verklaring voor. Heel opvallend was haar goede humeur. Zou dat de stilte voor de storm zijn vroeg ik mij af. Heel even zie ik haar vol schieten met tranen. Dit komt volgens haar door het feit dat ze best wel bang is dat mijn schoonzoon door de afstand van het werk misschien de bevalling niet kan mee maken.

Ach, probeer ik haar de troosten, meestal komt de bevalling toch in de nacht of vroege morgen op gang. Nadat er een onverwachts CTG is gemaakt krijgt ze te horen dat ze naar huis mag en wederom is het woord afwachten, maar waarschijnlijk hoeft ze de hele rit niet uit te zitten.

En toen kon het gebeuren dat we via de toeristische route terecht kwamen bij IJs van Co in Hoenderloo. Want onze dochter had ongelooflijk veel zin in een ijsje , en wilde zichzelf en ons daar op trakteren . Het ijs kreeg geen kans om te smelten, binnen no time werd een halve liter ijs naar binnen gewerkt. En wel zo dat we later nog tegen onze jongste dochter grapten ,dat de kleintjes er nog Frozen brains er aan zouden overhouden.

Vanmorgen na het telefoontje van mijn oudste dochter kwamen mijn jongste dochter en ik ook al snel tot de conclusie, dat alles nu mogelijk was .

En zo kon het gebeuren dat deze een dag, die op het begin na toch redelijk normaal verliep toch nog voor mij een hele bijzonder dag werd, het is namelijk de dag dat ik gesmolten ben voor 2 prachtige zonen van mijn dochter en haar man.

Opa en kleinzoon

Opa en kleinzoon