Vandaag was het zover. We kregen eerst een gesprek met een super aardige uroloog, die voor ons iets vertrouwelijks had, omdat de man zoveel leek op een goede vriend van ons.
Er bleek niet 1 klier maar er waren meer klieren vergroot. Hij ging er min of meer van uit dat het wel prostaatkanker zou zijn, omdat er geen symptomen van een ontsteking waren. Hij vertelde al dat manlief de mallemolen (onderzoeken mri enz.) weer in zou gaan, en dat prostaatkanker over het algemeen goed te behandelen is.
Manlief kreeg vervolgens een inwendig onderzoek, en een echo. Dit ging allemaal redelijk goed, maar de prostaat bleek bij onderzoek hard aan te voelen. Na de echo werden er 10 biopten genomen. Dat ging ook best wel goed op de laatste 2 na want die waren heel erg pijnlijk . Daarna kreeg manlief te horen dat hij het de rest van de dag rustig aan moest doen, en dat hij de 21ste al terug wordt verwacht op het spreekuur voor de uitslag van de biopten, natuurlijk op de verjaardag van onze jongste.
Gelukkig zou onze jongste dochter haar verjaardag die avond niet vieren, omdat zij en haar vriend wat anders hadden, en wij vonden dat ze ongeacht de uitkomst van het onderzoek dit gewoon moesten laten doorgaan.
Manlief kon gelukkig daarna wel naar huis rijden, maar thuisgekomen, ging hij gelijk het bed in met pijnstilling, en bij mij kwamen de waterlanders.