Eindelijk na een week bivakkeren in het ziekenhuis,
mocht onze dochter gisteren met de kinderen naar huis.
De eerste nacht thuis hebben ze er al op zitten, ondanks de drukte die een tweeling nu eenmaal met zich mee brengt, voert het woord geluk, de boventoon.
Gelukkig maar , maar ook niet zo verwonderlijk want die 2 mannekes daar smelt je voor .
Voor het eerst gisteren de oudste kunnen vasthouden, na al die zorgen om hem , was dit toch wel een geweldig moment.
En onze dochter is waarschijnlijk voor het eerst in haar leven verliefd op 3 mannen tegelijk.
27 augustus wederom een dag om niet te vergeten.
Nu is vooral genieten geblazen van die kleintjes. op wie zullen ze in hun doen en laten later nog het meest lijken, op hun vader of hun moeder ????
Ik heb zo’n vermoeden, dat we dat allemaal gaan zien de komende tijd. Voorlopig is het recept slapen en groeien geblazen voor die kleine mannekes, overgoten met een sausje van liefde.
Het lijkt er op dat het geluk weer begint terug te keren in ons leven, want de dag vandaag was ook al weer zo’n bijzondere dag.
De opa van de mannekes werd gelukkig vandaag niet gearresteerd door de cardioloog na de fietstest sterker nog ze is hartstikke tevreden.
De avond ervoor( voordat we het goede nieuws kregen van onze dochter en haar gezinnetje)stond er een prachtige regenboog aan de lucht.
Ik moest toen ineens aan deze spreuk denken;
Een regenboog in de morgen,
maak je maar veel zorgen;
Maar een regenboog in de avondstond,
leg gerust je hoofd op de grond.
