Sebastiaan de spin

Gisteren waren de kleinzoons een dagje bij ons, omdat hun papa en mama druk waren hun beste vrienden. te helpen verhuizen, van Dieren naar Doetinchem.

Een hele vooruitgang voor hun vrienden, die vanuit een Portiekflat (appartement) vertrekken naar een woning met een tuin. Helemaal fijn natuurlijk omdat ook zij een peuter hebben.

Helaas zit er dat voor onze kleinzoons nog niet in dat ze kunnen spelen in een eigen tuin, maar wie weet wat de toekomst brengt. Het is natuurlijk een hartstikke mooie Portiekflat waar ze nu wonen, maar een huis met tuin zou niet verkeerd zijn.

Opa had gisteren een vroege dienst, dus oma had een tijd het rijk alleen met de kleinzoons.

Best wel vermoeiend 2 van die peuters die opnieuw alle grenzen aan het opzoeken zijn, en helaas ben ik al lang niet meer 1 van de snelste, maar eigenlijk vind ik deze periode geweldig leuk. Heel veel dingen willen ze nu zelf doen, en de vraag , van “wat is dat ?” heb ik al heel wat keren moeten beantwoorden. Beiden zijn echte knuffelkonten, maar kennen hun eigen krachten lang niet altijd, met als gevolg dat ik aan het einde van de dag weer met een bloedblaar op mijn lip liep, als gevolg van een voor mij op dat moment onverwachte omhelzing. Maar aan de andere kant kunnen ze ook heel voorzichtig zijn.

Op een gegeven moment ontdekte de oudste van de tweeling een spin in het halletje. Hij was er helemaal door gebiologeerd, net als zijn broertje. De spin zat te hoog voor hun, dus ik moest ze 1 voor 1 optillen, zodat ze de spin beter konden bekijken, en er moest natuurlijk een foto van de spin gemaakt worden.

Vol ontzag keken ze even later naar de foto, want de spin was ineens een reuzenspin, en ik vertelde hun dat dit de spin Sebastiaan was, want ik moest ineens denken aan een liedje van Annie M.G. Schmidt.

Daarna heb ik maar een leuk verhaaltje verzonnen over de spin Sebastiaan, want met die van Annie M G Schmidt is het uiteindelijk niet goed afgelopen.

De spin had gisteren dus een naam gekregen, en vandaag toen ze met hun ouders even gezellig langskwamen om naar de carnavalsoptocht te kijken, werd er al weer naar de spin gevraagd. Helaas zat Sebastiaan er niet meer, maar gelukkig accepteerde de jongens mijn verklaring dat Sebastaan verstoppertje aan het spelen was. Ze moesten beiden nog wel even de foto zien, en natuurlijk moesten mama en papa die reuzenspin ook bekijken.

Grote kans dat ze Sebastiaan nog weer een keertje zien zitten in het halletje, want anders dan zijn naamgenoot in het liedje, heeft Sebastiaan het in huize van Klinken wel overleefd.

Het ging trouwens om een Kraamwebspin – Pisaura mirabilis

Zo gaat het liedje

Dit is de spin Sebastiaan.
Het is niet goed met hem gegaan.

Luister !

Hij zei tot alle and’re spinnen:
Vreemd, ik weet niet wat ik heb,
maar ik krijg zo’n drang van binnen
tot het weven van een web.

Zeiden alle and’re spinnen:
O, Sebastiaan, nee, Sebastiaan,
kom Sebastiaan, laat dat nou,
wou je aan een web beginnen
in die vreselijke kou?

Zei Sebastiaan tot de spinnen:
’t Web hoeft niet zo groot te zijn,
’t hoeft niet buiten, ’t kan ook binnen
ergens achter een gordijn.

Zeiden alle and’re spinnen:
O, Sebastiaan, nee, Sebastiaan,
toe, Sebastiaan, toom je in!
Het is zo gevaarlijk binnen,
zo gevaarlijk voor een spin.

Zei Sebastiaan eigenzinnig:
Nee, de Drang is mij te groot.
Zeiden alle and’ren innig:
Sebastiaan, dit wordt je dood…

O, o, o, Sebastiaan!
Het is niet goed met hem gegaan.

Door het raam klom hij naar binnen.
Eigenzinnig! En niet bang.
Zeiden alle and’re spinnen:
Kijk, daar gaat hij met zijn Drang!

Na een poosje werd toen even
dit berichtje doorgegeven:
Binnen werd een moord gepleegd.
Sebastiaan is opgeveegd.