Daar waren jullie dan, voor mij en jullie andere oma en de opa’s toch nog onverwachts.
Jullie papa en mama hadden hadden de opa’s en oma’s mooi voor de gek gehouden.
Dat jullie met z’n tweetjes waren dat wisten wij natuurlijk allang, maar of jullie 2 jongetjes, of 2 meisjes, of misschien wel een jongetje en een meisje waren dat wisten jullie opa’s en oma’s niet . Jullie papa en mama wisten het wel, maar dat wilden ze toch geheim houden.
Dus jullie oma’s maar de hele tijd voorspellingen doen, en het is maar goed dat deze oma er geen weddenschap van gemaakt heeft, want ik zat er helemaal naast. In het begin dacht ik wel dat jullie 2 jongens zouden zijn. De laatste maanden dacht ik de hele tijd dat jij Daan een meisje zou zijn, niet dat ik dat gezien heb met het maken van de echo,(dat is een soort foto die van jouw en je broertje gemaakt is ,toen jullie nog bij mama in de buik woonden). Dat kwam gewoon omdat je gewoon steeds wat kleiner was dan je broertje. Maar nu ik weet dat jullie allebei jongens zijn vind ik dat stiekem wel heel leuk. Dat komt misschien wel omdat jullie mama alleen maar zusjes had.
Gisteren toen ik jullie voor het eerst zag was het of ik jullie al heel lang kende.
Jullie mama had ook al zoveel over jullie verteld. Volgens jullie mama lag Daan altijd onderin de buik van jullie mama en Koen meestal boven in de buik.
Toen jullie mama voor het eerst in het ziekenhuis moest blijven, omdat jullie schijnbaar zin hadden om geboren te worden, was Koen de hele tijd verstoppertje aan het spelen, want de zuster die met een apparaatje van de echo Koen moest zoeken is er bijna de hele avond mee bezig geweest. Als ze Koen eindelijk had gevonden, had Koen zich al weer verstopt nog voordat ze weer weg was. Wat dat betreft hebben jullie af en toe flink de boel op stelten gezet .
Jullie papa heeft heel wat kilometers moeten maken om mama en jullie natuurlijk ook iedere dag te bezoeken in het ziekenhuis. Later als jullie wat groter zijn dan zullen jullie de verhalen vast en zeker nog wel horen.
Jij Daan was toch altijd een beetje het rustige kindje. Soms was je mama ook wel eens een beetje ongerust, omdat ze je dan niet voelde bewegen.
Jullie papa en mama hadden het dan ook altijd over het drukke en het rustige kindje en de dokters noemde jullie kindje A en B.
Vandaag waren jullie opa en ik weer bij jullie op bezoek. Stiekem hadden wij natuurlijk gehoopt dat jullie allebei bij mama op de kamer lagen, maar jammer genoeg was dat niet zo. Och Daan ik had zo gehoopt dat die couveuse maar voor 1 nachtje zou zijn, ik vind het zo sneu voor jou dat je het nu even zonder Koen moet doen.
Mama kan je gelukkig de hele dag op de televisie zien, en ze kan jou ook als ze dat wil , samen met jullie papa de hele dag bezoeken.
Voorlopig moeten jullie samen met jullie mama nog even in het ziekenhuis blijven, maar als alles goed gaat dan mag jullie papa jullie volgende week mee naar huis nemen.
Gisteren en vandaag heb ik natuurlijk al een foto gemaakt van jullie en ik vind jullie de mooiste baby’s van de wereld, en ik zou jullie ook het liefst aan de hele wereld willen laten zien, maar dat ga ik lekker niet doen.
Hoe jullie er uit zien blijft lekker mijn geheimpje.
