Het was allemaal niet zo prettig voor onze hond, deze dagelijkse ochtend wandeling.
Op het moment dat we nog op zachte ondergrond liepen was er nog niet zoveel aan de hand, maar toen we op het voet/fietspad met klinkers gingen lopen, werd het voor Ulli een pijnlijke aangelegenheid.
Het laagje sneeuw wat er nog lag, in de voegen tussen de klinkers, was bevroren, en het leek of er honderden kleine pijltjes omhoog staken.
Om de haverklap stond Ulli weer met een poot omhoog, zodat ik de zooltjes weer kon ontdoen van die sneeuw.
Op een gegeven moment kwamen we geen stap meer verder, dus ik besloot terug te gaan en hem te dragen totdat we weer op een plek zouden komen ,waar gewoon betonnen stoeptegels lagen.
Maar dat viel niet mee. Gisteren had mijn schouder al een behoorlijke knauw gehad omdat ik uitgleed, en ik mij gelukkig net nog ergens aan vast kon grijpen.
Maar ja daar was mijn arm/schouder niet zo blij mee, en zeker niet met dat stukje Ulli dragen, wat al snel behoorlijk pijnlijk werd.
Dus ik was ook blij dat we op een gegeven moment weer op stoeptegels stonden, en ik weer even kon bijkomen.
Vlakbij kwamen in een tuin opeens een groepje Sijsjes op pindanetjes en vetbollen af , dus ik kon mooi even wat plaatjes schieten.
Terwijl ik door de lens keek stoven ineens de Sijsjes weg, en mijn verwachting was dat mijn stalker, de Sperwer, weer een poging deed om aan de kost te komen.
De laatste week is mij het al 3x overkomen dat terwijl ik een foto wilde maken van een vogel (Merel, Turkse Tortel, en Huismus) mijn fotomodel zich nog maar ternauwernood kon redden, omdat er altijd vanuit het niets, achter mij vandaan, een Sperwer de aanval opent.
Tot nu toe nog zonder resultaat, maar mij en mijn model in grote verbazing achterlaat.
Vanmorgen toen de Sijsjes uiteenstoven, bleek er een andere vogel in aantocht te zijn, en die had het alleen maar voorzien op het pindanetje.
Die vogel was een prachtige mannetjes Keep – Fringilla montifringilla, die net als de Sijsjes tot de familie van de Vinken – Fringillidae behoort, maar dan iets groter dan een Vink.
Kepen zijn wintergasten , en komen uit Scandinavië, en Rusland.
Heel af en toe zijn er vogels waargenomen die in Nederland broeden.
In de winter verblijven ze met grote aantallen in Nederland, vaak worden ze dan samen gezien met Vinken, maar ik zie ze bijna nooit in de wijk waar ik woon.
Dus ik was er blij mee, ook al waren mijn vingers door de kou intussen enorm pijnlijk.
Vorige week al een prachtweek wat vogels betreft, en deze week ……….beter had deze week niet kunnen beginnen.
Keep – Fringilla montifringilla ♂️