Gisteren moet onze hond Ulli zijn jaarlijkse inentingen/vaccinaties weer hebben, en dit maal ook voor Hondsdolheid (Rabiës).
Rabiës is tegenwoordig maar 1 x in de 3 jaar nodig, en dat is maar gelukkig ook, want Ulli is er daarna altijd, in meer of mindere mate, ziek van.
Met Ulli gaat het gelukkig nu weer wat beter, en nog belangrijker met de kleinzonen die vanmorgen naar het consultatiebureau moesten, gaat gelukkig ook alles naar wens.
Ook zij hebben vandaag weer een inenting/vaccinaties gehad, hopelijk zullen ze er niet zoveel last van krijgen als Ulli.
Vroeger toen onze kinderen hun Inentingen moesten krijgen, dan wist je gewoon dat ze daarna een aantal dagen niet helemaal goed in orde waren, 1 van onze dochters werd zelfs ziek, en kreeg koorts.
Tot nu toe hebben onze kleinzonen van de voorgaande inentingen/Vaccinaties gelukkig maar weinig last gehad.
Maar ja, mochten ze er toch last van krijgen, dan weegt dat nog niet op tegen alle narigheid die op dit moment kinderen die mazelen(uitleg over de ziekte zie Wikipedia) hebben in de zogenaamde Bible Belt (voor betekenis zie Wikipedia) moeten doorstaan Omdat hun ouders menen hen de inentingen/vaccinaties te moeten onthouden, omdat hun geloof dit niet toestaat.
En het erge is de piek moet volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM)nog komen, dit kun je lezen op NU.nl
Vroeger werd er volgens mij (in mij herinnering) een onderscheid gemaakt tussen inenten , en vaccineren.
Met inenten bedoelde men de passieve immunisatie, waarbij antistoffen worden ingespoten.
Bij vaccinatie bedoelde men de actieve immunisatie, waarbij verzwakte ziektekiemen worden ingespoten om het lichaam aan te zetten tot immunisatie.
Iemand op Twitter plaatste de volgende opmerking;
Het jezelf en je kinderen laten vaccineren tegen bijvoorbeeld de #mazelen getuigt juist van naastenliefde.
En daar kan ik het wel mee eens zijn.
Vaccinaties