Hop hop, van Pestvogels naar een Hop

Omdat we afgelopen zaterdag toch richting Veenendaal moesten, besloten we een tussenstop in Arnhem te maken, ergens in de buurt van het winkelcentrum Kronenburg, want daar werden in de omgeving al enkele dagen Pestvogels gesignaleerd.
Dit jaar zijn er opvallend veel Pestvogels neergestreken in Nederland. De kou en sneeuw in Scandinavië is zo goed als zeker de aanleiding, dat de Pestvogels hier in Nederland te zien zijn.
De Pestvogel (Bombycilla garrulus)is een wintergast in Nederland. Er zijn winters dat er nauwelijks een Pestvogel gezien wordt, en er zijn winters dat er een hele invasie van Pestvogels is.
Vroeger dacht men dat de vogels onheilsbrengers waren, vandaar de naam.
Ze komen af op de bessendragende struiken.
De Pestvogel broed normaal in Scandinavië en bovenin Rusland. Tijdens deze periode staan er vooral vliegende insecten op het menu.
Voor mij was het alweer even geleden dat ik ze gezien had. In maart 2013 was er een groepje van 8 aanwezig in Apeldoorn, en in 2010 ontdekte ik in januari, en in november 1 Pestvogel in Eerbeek, bij ons in de wijk.
Ook nu was er een groep aanwezig in Apeldoorn, maar net niet op het moment dat wij tijd hadden om even daar te kijken.
Toen we zaterdagmorgen op de plek in Arnhem aankwamen waar ze het laatst waren gesignaleerd, was er ook geen Pestvogel te bekennen.
Er zat niets anders op dan geduldig te wachten met nog een handjevol fotografen .
Ons geduld werd beloond, want na een half uurtje landen er een 4 tal Pestvogels in een boom verderop.
Het groepje fotografen had het niet eens zo snel in de gaten. Even later vlogen de vogels zoals gehoopt in een boom dichtbij de struik met bessen. Heel snel werden er een paar besjes bemachtigd, en in no-time was het groepje weer weg. Maar even later waren ze er weer. Vanuit de boom werd er steeds een duik in de struik gemaakt om een bes te bemachtigen, en in alle rust werd die dan in de boom opgegeten.
Prachtige vogels met een bijzonder geluid, dat doet denken aan een belletje. Het was echt volop genieten die morgen, mede ook door het gemoedelijk sfeertje onder het groepje fotografen.
Een mooie foto maken, was een ander verhaal, want de achtergrond van de struik was heel druk, en een draad boven op het hek, wat tussen ons en de bessenstruik stond trok steeds de aandacht van de lens, met het scherp stellen, en daar kwam nog eens bij dat het daglicht niet al te best was.
Maar uiteindelijk toch een paar foto’s kunnen maken waar ik best blij mee ben.

Het was inmiddels middag geworden, en we besloten richting Veenendaal te gaan. In Veenendaal waren wij sneller klaar dan verwacht, zodat we nog tijd hadden om een tussenstop in Ede te maken.
In Ede verbleef al een aantal dagen een Hop (Upupa epops), een prachtige vogel die ik nog nooit in het echt gezien had, en waarvan ik altijd heb gedacht, dat ik er waarschijnlijk nooit 1 zou zien.
De Hop kwam vroeger ook voor in Nederland, maar is nu een zeldzame doortrekker geworden, die overwinterd in Afrika.
Tot halfweg de jaren 70 was de Hop nog gewoon een broedvogel in Nederland. Helaas is het oude cultuurlandschap, met oude bomen en bouwsels (die belangrijk zijn voor de Hop) behoorlijk verdwenen in Nederland, . Ook de intensieve landbouw vind deze vogel maar niets. Dus het lijkt onwaarschijnlijk als er niets veranderd, dat de vogel weer in Nederland gaat broeden, ook al is er 1 broedgeval bekend in 2012.
De plek waar de vogel in Ede gezien was bleek een groot braakliggend terrein te zijn met een soort van vijver, en gelegen tussen een nieuwbouwwijk en een snelweg. Het zou een wonder zijn als we daar de vogel zouden kunnen ontdekken.

Het was inmiddels gaan waaien, en het voelde een stuk kouder aan, maar Ulli de hond vond het geweldig, hij was zo aan het dollen, dat hij mij bijna omver trok, op het moment dat ik een foto wilde maken van een Dodaars, die (in verhouding) een enorme vis naar binnen probeerde te werken.
Gelukkig was manlief er even later ook bij om Ulli over te nemen.
Het leek wel of we op het strand liepen, zo hard was het aan het waaien.
Ineens had ik het gevoel, toen we de bocht moesten nemen om het water heen, dat de kans wel heel groot was, om de vogel in een bepaald gedeelte van dat gebied te spotten. Net om de bocht heen, lag aan onze rechterzijde een gedeelte van het terrein, dat een beetje aan een zandverstuiving deed denken.  En ja hoor langs een heuvel, en door heel veel zand, kwam de Hop aangelopen, ws op zoek naar insecten. Af en toe even in de versnelling, zodat het leek alsof de vogel een Roadrunner imiteerde.
Maar het moment was helaas kort, want de vogel vloog al snel richting de lage vegetatie een eindje verderop.
Mijn dag kon dus echt niet meer stuk.
Toen ik de foto’s later op de computer bekeek, bleek de Hop geringd te zijn. Of de vogel geringd is in verband met een onderzoek, of dat dit een vogel is die in gevangenschap is gekweekt, dat is nog steeds de vraag.
En er is nog een klein probleempje, hoe leg je kleuters uit waarom een Pestvogel, pestvogel wordt genoemd. Onze kleinzoons hebben namelijk maar 1 verklaring; een Pestvogel is een vogel die je pest, en die zijn niet leuk !
Toch wel lastig die Nederlandse taal met al die woorden met meerdere betekenissen.