Het gesprek

Vandaag was het zover, het gesprek met de oncologisch verpleegkundige, en ik kan daar heel kort over zijn, het was een goed gesprek, van ruim anderhalf uur.

Soms heb je het gevoel, dat het van begin af aan klikt met iemand, en dat gevoel hadden we bij zeker tijdens ons eerste kennismakingsgesprek met deze gespecialiseerde verpleegkundige. We kregen wederom de verontschuldigingen, dat we aan ons lot waren overgelaten, en dat er na de diagnose op de korte termijn geen gesprek had plaats gevonden. Eigenlijk ben je naar huis gestuurd, met de boodschap je wordt niet meer beter, hier heb je een paar pilletjes, en tot over 3 maanden, zo gaf zij aan.

Maar gelukkig konden we nu ons verhaal kwijt , maar ook onze emoties konden we met haar delen, en dat voelde hoe dan ook goed. We kregen ook een hele uitgebreide versie over de onderzoeken, de bevindingen, de diagnose, over bijwerkingen, over verwachtingen, maar vooral ook over de onzekerheid .

Ze gaf ons in ieder geval heel veel duidelijkheid, en ze heeft ons een handvatten gegeven, hoe om te gaan met deze situatie.

We kregen na afloop van het gesprek een map mee , met adviezen, belangrijke telefoonnummers en email adressen, en de verzekering dat we altijd een beroep op haar kunnen doen , als we ergens tegen aanlopen.

We gingen in ieder geval met een goed gevoel richting huiswaarts, hopelijk 3 maanden even geen gedoe, maar rust.

Patientenmap Gelre Ziekenhuis

Patientenmap Gelre Ziekenhuis