Vanavond was er een Herdenkingsbijeenkomst van de Hospice, waar mijn schoonmoeder haar laatste levensdagen heeft doorgebracht.
Deze bijeenkomsten worden gemiddeld 4 x per jaar gehouden.
Vanaf 7 augustus tot 11 november vorig jaar, zijn er in totaal 20 gasten in de Hospice overleden.
Ook mijn schoonmoeder dus.
Er was vanavond toch redelijk wat familie aanwezig, maar ook personeel en vrijwilligers van de Hospice.
Het was een mooie herdenking met als thema Kleurschakering.
Gedurende de avond werd er met gedichten, piano, gitaar, zang, en foto’s van de donkere tinten van een overlijden naar de kleuren van de herinnering toegewerkt.
Voor iedere overleden gast die in de Hospice was overleden werd een kaars aangestoken, maar er werd ook een kaars voor alle mensen die overleden waren aangestoken.
Kortom het was toch een avond die ons allemaal een goed gevoel gaf.
Goed dat we geweest zijn, maar blij dat dit we dit ook weer achter ons kunnen laten.
Toch raar want vorige week donderdag was de crematieplechtigheid van mijn moeder.
De tijd lijkt voorbij te vliegen.
Er is veel gebeurd in 5 maanden tijd, te veel voor mijn gevoel.
Buiten zit er alweer bloesem aan de bomen, het leven gaat gewoon weer door.
Straks zal er hopelijk ook weer meer kleur in het leven komen.