Vandaag was het zover , manlief moest voor de skeletscan zich rond 12.30u melden in het ziekenhuis. Al met al zou het onderzoek zeker 3 uur in beslag nemen. Het leek ons beiden verstandiger dat ik thuis zou blijven. Om ruim 3 uur in een auto te zitten met dit koude weer is niet echt een feestje.
Er zou wat radioactief materiaal bij hem ingespoten worden , en dan moest hij ruim 2 uur wachten tot alles opgenomen was in het lichaam . Maar dat wachten vond hij niet zo’n punt, hij had nog een digitaal leesboek op zijn mobiel staan, en dat was een mooi tijdverdrijf. Gelukkig verliep het maken van de scan goed , en iets na 16.00u was manlief weer thuis .
Blij dat het weer achter de rug was , grapte we over het feit dat we gisteren stroomuitval in onze wijk hadden gehad. Het was alweer enkele jaren geleden dat we zonder stroom zaten , maar we waren er gelukkig nog steeds goed voorbereid. Het was lekker knus met al die kaarsen en waxine lichtjes, en gelukkig was de temperatuur in huis nog aangenaam. Buiten op straat werd het op een gegeven moment ook pikdonker, omdat de straatlantaarns ook uit waren. Wat zou het handig zijn geweest als manlief gisteren Glow in the Dark was geweest. Gelukkig hadden we weer stroom op het moment dat het wat kouder in huis begon te worden.
Morgen mag manlief bellen voor een afspraak te maken ivm uitslag .