Het was weer eens zo’n dag.
De dag begon hartstikke goed.
Vanmorgen tijdens de afwezigheid van Geert nog even snel een Klinkertje in elkaar geflanst. Bij thuiskomst van Geert even een boterham gegeten, rugzak ingepakt Ulli de hond zijn tuigje aangedaan en de auto in, richting de IJssel.
Bij de IJssel in de buurt van Wilp een tijdje op een bankje gezeten, alleen maar zitten te genieten.
Het waaide daar heerlijk verkoelend, vergeleken met de afgelopen dagen voelde het af en toe zelfs koud aan. Goed voor de huid in ieder geval. Na een tijdje besluiten we richting de dijk bij Terwolde te gaan. Helaas het begon te waaien en te regenen. We gingen met 20 graden van huis af , maar de temperatuur zakte in no time naar 15 graden. Natuurlijk hadden we geen jassen bij ons.
Na een eindje gereden te hebben staan we op een gegeven moment stil aan de kant. Geert heeft zijn raam open. Een groene VW Caddy komt keihard langs ons tegemoet gereden, harde knal, stoppen ho maar. Inplaats daarvan voet op het gaspedaal. Allebei waren we even beduusd . Geert heeft gelukkig niets maar het spiegelhuis aan de bestuurders kant hangt er zielig bij , en bovendien is de spiegel zelf aan gruzelementen.
Geert besluit om te draaien en achter de Caddy aan te gaan, maar doordat de weg in een bocht verloopt, en er gelijktijdig een busje de Caddy passeert verliezen we hem uit het oog, er zijn te veel zijweggetjes, die naar beneden gaan. Waarschijnlijk is de Caddy een erf opgeschoten. Helaas niets aan te doen. Gelukkig kon Geert de spiegel weer redelijk terug in het spiegelhuis plaatsen, en konden we onze weg weer vervolgen, terug naar huis.
Maar ook dat zat ons niet mee. Van de eerste de beste spoorwegovergang die we moeten passeren zijn de bomen waarschijnlijk al geruime tijd gesloten, want een aantal wachtenden is bezig zich om te draaien. Links van ons kwam in de verte stapvoets een personentrein al toeterend aangereden. Doordat de rij voor ons steeds kleiner aan het worden is , zien wij op een gegeven moment dat 1 van de slagbomen ook aan gruzelementen is gereden, en er zielig bijhangt. Zou een groene VW Caddy hier ook de oorzaak van zijn grapten we beiden hardop.
Ook wij besluiten om te draaien. Bij de volgende overgang blijkt het weer mis te zijn, en weer draaien wij om.
Maar hoe dan ook op een gegeven moment moet je toch die spoorbaan over. Een grote seinstoring bleek het gevolg te zijn, van al die gesloten overgangen.
Bij spoorweg overgang 3 voelden wij ons dan ook genoodzaakt om de seinen te negeren .
Wat een dag, en het was niet eens vrijdag de dertiende, Of kunnen we achteraf zeggen dat we geluk hebben gehad, tenminste dat Geert geluk heeft gehad. Voor het zelfde geld was de spiegel naar binnen geslagen tegen Geert aan en was al het glas eruit komen zetten.
Het is maar hoe je het wilt bekijken.