Gespot een Notenkraker

In het buitengebied van Brummen werd op zondagmorgen 18 november een melding gemaakt van een zeldzame Notenkraker. Deze vogel vloog weg, en werd helaas niet meer terug gezien. Omdat wij toch richting Arnhem moesten, besloten wij die zondagmiddag een ommetje te maken, en even naar het gebied te rijden waar de vogel  het laatst was gezien. Maar helaas ook wij zagen de vogel niet terug.

Maar tot mijn grote verbazing werd er de volgende dag op maandag 19 november een Notenkraker in Wageningen gespot. Dinsdagmiddag 20 november kreeg ik voor dat het donker werd ook de kans om de Notenkraker zien.

Hij of zij was neergestreken bij een studentenflat in Wageningen, en leek zich helemaal niets van al die belangstelling aan te trekken. Regelmatig zat hij of zij op een balkon, of was druk bezig het voer dat hij even te voren in zijn krop had verzameld, op te geven, om het vervolgens te begraven.  Het werd al snel donker dus we moesten weer naar huis. Manlief had de volgende dag een vrije dag , dan zouden we opnieuw een poging wagen, hopelijk met beter licht.

De volgende dag was het in eerste instantie prachtig weer. We waren redelijk op tijd in Wageningen, maar dat waren er meer. De Notenkraker was nu veel meer op de grond aanwezig, en leek totaal niet onder de indruk van al die vogelaars die met grote telelenzen op de grond zaten. Sterker nog hij of zij huppelde gewoon naar ons  toe. Op dat moment was ik blij dat ik een hele handzame camera heb, want een aantal fotografen hadden moeite om scherp te stellen omdat de Notenkraker te dichtbij kwam.

Gelukkig mochten we van de studenten binnen het hek komen.

We hadden een aantal jaren geleden ook al Diksnavelnotenkrakers (Nucifraga caryocatactes caryocatactes) mogen bewonderen in het Schwarzwald in Duitsland, en dat waren vogels die vrij dicht bij ons kwamen, maar toch op gepaste afstand bleven .

Maar de Notenkraker in Wageningen was toch wel van een hele andere klasse.

Wat een geweldige vogel, en totaal niet bang voor al die mensen. De vogel zocht zelf steeds de mensen op, hij of zij leek zelfs af en toe te bedelen om iets eetbaars.

Iemand had hazelnoten meegenomen, en die werden in stukjes neergelegd voor de Notenkraker, die zijn of haar krop er mee vol propte, en ermee wegvloog, om de nootjes elders op te geven en te verstoppen onder bladeren. Rupsen die de vogel vond werden ter plekke gretig naar binnen gewerkt.

De Notenkraker in Wageningen betreft w.s. een Dunsnavelnotenkraker (Nucifraga caryocatactes macrorhynchos) een zeldzame dwaalgast die af en toe Nederland aandoet in de winter, maar elders hun broedgebied hebben.

De Dunsnavelnotenkraker komt ergens uit een gebied van Zuid-Scandinavië tot in het noorden van Rusland, vandaar die ”tamheid” die te maken heeft met het gebied waar de vogel normaal leeft, met weinig tot geen tweevoeters .

Hopelijk blijft de vogel nog een tijdje, en krijgen we nog een keer de kans om te kijken. Meer foto’s  en video’s.