Gepaste spoed !

Gisteren hadden we een hele leuke dag. In de morgen kwamen onze bonus kleinzoons onverwachts gezellig op bezoek, en in de middag de schoonfamilie van onze jongste dochter.

Het was heel gezellig, en de dag vloog voorbij. Toch gaf manlief aan het eind van de middag aan, het niet helemaal lekker te hebben in de buik. Hij had ook niet veel zin in eten, want een kom vanilleyoghurt was voor hem al meer dan genoeg .

Maar gelukkig ging het na zijn ”schoonheidsslaapje” weer een stuk beter, ook al bleek hij wat wat verhoging te hebben (37.6) . Rond koffie tijd  ’s avonds wilde onze ”vage vriend” nog even langs komen, en dat vond manlief prima. Maar ook toen gaf hij aan het niet helemaal lekker in de buik te hebben.

Vanmorgen kreeg ik manlief maar met moeite wakker, ook bleek hij nu wat temperatuur te hebben (38.2) . Het wassen en aankleden ging heel moeizaam, en het viel mij op dat zijn buik helemaal bol en gespannen stond en een groot gedeelte wat rood van kleur werd. De buik voelde hard en warm aan, en bij mij gingen de alarmbellen af . Onze oudste dochter had een vrije dag, en omdat het zo warm was had ze voor vandaag het plan om met onze kleinzoons te gaan zwemmen in Apeldoorn. Ondanks wat tegengesputter van manlief besloot ik te bellen , met het telefoon nr van het ziekenhuis dat we hadden meegekregen bij problemen.

Tot mijn verbazing kreeg ik een via een band te horen dat ik ivm de drukte 1.5 uur later terug gebeld zou worden . Ik besloot daarop onze oudste (doktersass.) te bellen (die gelukkig nog thuis was), om te overleggen wat nu te doen. Gewoon de huisarts bellen was haar advies . Gelukkig reageerde de ass, van huisarts heel adequaat , en even later werden we door iemand van de poli chirurgie gebeld, en konden we met gepaste spoed vertrekken naar het ziekenhuis en ons melden op de SEH.

Onze oudste was inmiddels gearriveerd, en zij bracht ons enigszins ongerust naar het ziekenhuis (bij manlief was de bloeddruk inmiddels gedaald naar 90/58).

Bij de SEH aangekomen werd manlief vrijwel direct opgehaald met een rolstoel naar een onderzoekskamer gebracht, en daar kon hij gelijk op bed gaan liggen, en werd hij aangesloten op alle toeters en bellen, en er werd weer een infuus aangesloten met vocht aangesloten, ook werd er weer het nodige bloed voor onderzoek afgenomen.

Niet veel later kwam de dd chirurg, en die tekende het hele gebied wat rood was af op de buik van manlief . De peristaltiek van de darmen bleek bij onderzoek nog steeds aanwezig, maar manlief gaf aan tijdens het onderzoek dat zijn buik op een aantal plaatsen wel heel erg pijnlijk was . De chirurg liet er geen gras overgroeien, want even later werd onder plaatselijk verdoving het grootste litteken (8 a10 cm) van de kijkoperatie van 20 juni (onder de navel waar het slechte stuk darm uit is gehaald) weer door hem opengemaakt.

De troep stroomde eruit, er bleek namelijk een abces onder het geopende litteken te zitten met een diepte van wel 10 cm . De chirurg gaf gelijk aan dat manlief een paar dagen moest worden opgenomen, en dat hij gelijk een stootdosering Flucloxacilline (antibiotica) per infuus moest krijgen. Ook moest de komende dagen de wond worden gespoeld.

Gelukkig arriveerde even later onze middelste dochter in het ziekenhuis, en kon zij de verpleegkundige aflossen die bij onze oudste bleef, omdat zij  , door alle spanning om haar vader, en de warmte onderuit was gegaan.

Ondertussen kwamen de bloed uitslagen binnen, en werd bevestigd wat we al wisten, de ontstekingswaarden in het bloed waren flink verhoogd. Voor manlief betekende iig dat een scopie/scan voorlopig niet nodig was. Toen het zakje met de stootdosering Flucloxacilline leeg was, werd deze vervangen door een 24uurs infuus NaCl met Flucloxacilline.

Even later werd hij opgehaald door een verpleegkundige met bed en al, en werd hij opgenomen op de Acute Opname Afdeling van het Gelre ziekenhuis.

Onze beide dochters waren inmiddels naar huis gegaan, en onze middelste dochter zou dan weer met het bezoekuur rond 18.00u komen.

Het was al met al een lange zit vandaag in het ziekenhuis. Manlief was bekaf en sliep behoorlijk veel. Tijdens het bezoekuur heb ik samen met onze dochter nog een uurtje bij manlief doorgebracht . Daarna ging het weer richting huis eerlijk gezegd met een beetje verslagen gevoel.