Voor het eerst sinds lange tijd weer eens inkopen gedaan samen met Geert in Apeldoorn, niet dat we niet meer in Apeldoorn kwamen, nee voor ons gevoel kwamen we daar juist te vaak en wel bij het Gelre ziekenhuis.
Hoe dan ook, we moesten richting Apeldoorn. we wilden nog een aantal dingen kopen voor de kinderkamer want die hebben we sinds kort weer. Kinderen of kleinkinderen , het maakt niet uit je wilt de boel gewoon goed voor elkaar hebben. Een aantal dingen stonden nog in dozen op zolder opgeslagen,(een mens bewaard wat in zijn leven)maar ja je ontkomt er niet aan dat je toch dingen nieuw moet kopen.
De dag begon al weer goed vanmorgen. Gewoonte getrouw nam ik mijn plastablet samen met de andere medicijnen in (meestal neem ik die later op de dag in als ik weet dat ik die morgen wegga) Het resultaat was dat ik al al op knappen stond toen we in de eerste winkel waren. Helaas mevrouw, we hebben geen toilet, bij het tankstation hebben ze er wel 1 kreeg ik bij 2 winkels te horen. Geloof mij, het winkelt echt niet ontspannen, met een volle blaas. Je wilt dan maar 1 ding en dat is wegwezen. In ons geval was dat naar de Gamma, daarvan wisten we zeker dat er een toilet aanwezig was . Wat was dat een opluchting.
Na de Gamma hadden we nog 1 winkel te gaan elders in Apeldoorn. Nog maar goed en wel weer op weg, zien we voor ons een jongen op de fiets door een auto gelanceerd worden, en dan kan het dus gebeuren dat je ongewild eerste hulp staat te verlenen. Terwijl ik de jongen aan het helpen was(die gelukkig bij zijn positieven was)zag ik de bijrijdster van de auto die de jongen had aangereden uit de auto wankelen, helemaal onder het glas. De ruit aan haar kant was helemaal aan gruzelementen. Even later stopte er een jeep met 2 militairen, die hielpen, met het verkeer te regelen. Geert die de auto ondertussen aan de kant had gezet was druk bezig de hulpdiensten te bellen, en een poosje later hoorden we al de eerste sirenes van motor agenten en een motor ambulance. De jongen van 14 bleek in ieder geval zijn sleutelbeen gebroken te hebben,en had een wond aan zijn hand.
Wat dat betreft nog een geluk bij een ongeluk, want hij maakte echt een enorme klap. Het oudere echtpaar dat in de bewuste auto reed kwam met de schrik vrij zoals dat dan zo mooi heet, natuurlijk wel met kapotte ruit en buiten spiegel, maar dat had ook veel erger kunnen zijn.
En wat was ik blij dat mijn blaas op dat moment redelijk leeg was. Na een uurtje konden we onze weg weer vervolgen. Even nadat wij de straat waar wij wonen, waren in gereden zouden wij nog bijna een kinderwagen voor de auto krijgen. Een vrouw met een paraplu op die een kinderwagen voortduwde ,en ons tegemoet liep op het trottoir, liet namelijk heel even de kinderwagen los om die plu wat beter vast te pakken, daardoor dreigde de kinderwagen van het trottoir te rijden frontaal voor onze auto. Gelukkig ging dat allemaal net goed.
Het zal je toch gebeuren, wat dat betreft , geluk moet je hebben . En geluk hebben we zeker, als je bedenkt hoe moeizaam de zwangerschap van onze dochter verliep, en als je nu kijkt naar die mannekes die groeien als kool. Zeker als je de foto’s weer terug ziet die vlak na de geboorte gemaakt zijn
We kregen ‘s middags een heel mooi boekje met foto’s van onze kleinzonen, en dan weet je dat geluk hebben bestaat. En als dan ook nog eens een paar uur later naast je jongste dochter ineens op onverklaarbare wijze een tl lamp boven de wastafel uit elkaar knalt en de scherven overal naar toe spatten, zonder dat zij er ook maar iets aan overhoud (behalve dat ze natuurlijk enorm geschrokken was). Het kan haast niet anders ………..geluk moet je hebben.