Oei, nog maar net begonnen met een blog, en nu al dreigt het bijhouden daarvan in het slop te raken.
Maar ik had een goede reden vind ik zelf.
Wat hebben we veel mee gemaakt de afgelopen tijd.
Oudste dochter en haar vriend getrouwd, (een fantastische dag) en ook nog te horen gekregen dat als alles voorspoedig gaat we opa en oma worden van een tweeling. Het geluk komt ons echt tegemoet de laatste tijd. Dat was eind van vorig jaar toch wel even anders.
Ineens beland je man, mijn liefste en al ruim 30 jaar mijn grote steun en toeverlaat geheel onverwacht in het ziekenhuis met hartproblemen, en je wereld lijkt in te storten.
En dan merk je hoe sterk je kunt zijn, en dat je er nog eens extra bewust van bent dat je het ontzettend hebt getroffen met die drie meiden van mij ( ons), met hun partners.
Gelukkig is alles goed afgelopen, er zitten wat nieuwe onderdelen in zoals Geert placht te roepen, en volgens hem kan hij weer jaren mee.
En eerlijk is eerlijk, je komt er nu pas achter dat het proces bij hem al een tijdje gaande was, het is er echt ingeslopen, zo goed als hij zich nu weer voelt heeft hij zich in geen tijden meer gevoeld.
En zo kon het dan toch gebeuren dat wij gisteren maar liefst 30 jaar getrouwd waren
In het weekend hadden wij dit al in kleine kring gevierd, en van de kinderen kregen wij een waardebon aangeboden goed voor een rondvaart door de Biesbosch, echt een fantastisch cadeau, een wens gaat, wat dat betreft, in vervulling.
Op de dag zelf( 23 april) de val van het kabinet Rutte, (opgeruimd staat netjes)een betere dag hadden ze niet kunnen uitzoeken, maar het had ook gerust eerder gemogen .
En dan nog het beste nieuws van de dag, een goede uitslag van de 20 weken echo van de tweeling, niet anders verwacht, gezien de voorgaande echo’s, maar toch even een spannend moment, omdat ze nu heel gericht naar mogelijke afwijkingen gingen zoeken. 23 april, de dag, kon voor ons niet meer stuk.
Het getal 23 beschouw ik altijd al als mij geluksgetal (geboren op de 23ste), vandaar dat ik ook heel graag wilde trouwen op de 23ste, en dat gebeurde dus ook op 23 april 1982.
Tot mijn verbazing stond er gisteravond ineens een berichtje van Carmen uit de vriendenkring op facebook, met een foto op het nieuwsoverzicht , waarop zij te zien is met een rode roos , met de volgende tekst in het Spaans……….
La Rosa de San Jordi , para toda la gente que quiero xxx
Dan begin je toch een beetje nieuwsgierig te worden en dan ga je googelen, en kom je erachter dat in Spanje(geboorteland van Carmen) El dia de la Rosa (De Dag van de Roos)gevierd wordt
23 april is de sterfdag van Sant Jordi bij ons beter bekend als Sint Joris, en dat is in veel landen en zeker in Spanje een bijzondere dag.
Die dag lijkt een beetje op Valentijnsdag. Historisch gezien gaven de mannen vrouwen rozen
Toch leuk om er na 30 jaar achter te komen dat je wel op een heel bijzondere dag getrouwd bent, namelijk op El dia de la Rosa.
