Vandaag waren de Opi en Omi van onze kleinzoons 60 jaar getrouwd.
Een hele bijzondere dag voor beiden, omdat ze daar niet meer op gerekend hadden.
Opi en Omi zijn de overgrootouders van onze kleinzoons.
Gisteren sprak ik Omi nog even, toen ik met onze kleinzoons en Ulli de hond aan de wandel was.
Omi was heel nieuwsgierig of we al een uitslag van het weefselonderzoek binnen hadden, van manlief, maar dat was nog niet het geval, want die zouden we vandaag krijgen.
Och wat spannend was haar antwoord, ik vind het allemaal zo erg voor Geert.
Even later ging het gelukkig ook nog even over hun trouwdag.
Ze vertelde dat ze een brief hadden gekregen van de koning en de koningin, en een brief van de commissaris van de koning in Gelderland.
Op de dag zelf zouden ze ‘s middags ook nog de nieuwe burgemeester van Brummen op bezoek krijgen.
Na haar een dikke knuffel gegeven te hebben, ging ik met de kleinzoons weer richting huis.
Vandaag liep ik weer langs hun huis, dat nu versierd was met een boog met witte roosjes, 60 jaar wat een tijd.
Even later zaten manlief en ik weer in de wachtruimte van het ziekenhuis, en weer even later liepen we voor de chirurg uit, met lood in de schoenen richting haar spreekkamer.
Nog weer even later stonden we lachend een nieuwe afspraak te maken voor volgende week.
Manlief is schoon zoals dat zo mooi heet, geen kankercellen gevonden in 21 lymfklieren.
Manlief was de afgelopen tijd al ruim 10 kilo lichter geworden, en ik voelde mij opeens 10 kilo lichter.
Geen kankercellen meer, geen chemo !
Toen we buiten stonden, viel het ons pas op hoe mooi weer het was, eigenlijk te warm voor onze dikke vesten.
9 april 2015 in alle opzichten een bijzondere dag !
Eindelijk Lente