Een gedeelte uit het Blog van Geert van dinsdag 29 mei………………
“Vandaag u toch maar even bijpraten over een voorval van vandaag;
staan mijn eega sinds 30 jaar en ik midden op de heide. Er bestond eigenlijk geen plan om echt te wandelen maar zo ineens kwamen we er toch uit, een prachtig stukje Nederland, het Deelerwoud. Makkelijk te bereiken via de onderdoorgang van de A50 en met drie kwartier midden op de heide. Prachtig was het, het was nog zonnig en dan ziet alles er mooi uit. Het was derde Pinksterdag dus erg rustig, een paar fietsers en geen wandelaars te zien.
Heerlijk als plotseling; de telefoon gaat en niet die van mij maar van mijn eega sinds 30 jaar. Heb er een gewoonte van gemaakt mijn mobiele op stil te zetten anders sta je daar in de natuur en gaat opeens de sirene uit de Dukes of Hazard. Zelf voel ik daar niets voor, dus uit dat geluid, zo niet mijn eega. Staan dus onverwacht midden op de hei gaat de telefoon en neemt op; uit de conversatie begrijp ik al snel; het is onze oudste. Heeft een probleempje en of de oudjes nu uitkomst kunnen bieden? Tsja; we willen wel maar een probleem; we staan midden op de hei en het duurt zeker een uur alvorens we tot redding van de situatie in staat zijn. Kan je nog iets anders bedenken om tot probleemoplossing te komen? In de tussentijd maar vast richting de auto.Het probleem heeft zich opgelost wordt een paar minuten later en inmiddels een halve kilometer verder gemeld. Mooi en wij toch maar weer het oorspronkelijke plan voor wandeling opgevat en retour gemaakt.”
Ik heb dit stukje van Geert in mijn Klinkertje geplaatst, omdat ik het niet beter had kunnen verwoorden.
Het enige dat ik er nog aan kan toevoegen, dat de zon pas weer begon te schijnen toen wij al op de heide waren, en dat was wat minder gunstig voor mijn sinaasappel huidje (zo voelt het door die zonneallergie aan).
Maar wat was het prachtig . Er begonnen allerlei vlinders te vliegen waaronder 2 zeldzame nachtvlinders.
En in een eenzame boom zat een hele familie Roodborsttapuit, de ouders druk bezig om allerlei vliegende insecten uit de lucht te vangen voor hun kroost, moeder enigszins in de alarmfase.
Heel onverwachts een prachtige bijzondere wandeling zoals Geert het al zo prachtig verwoordde.
Het Blog in zijn geheel kun je lezen bij…………….