Vanmorgen zaten we voor het grootste gedeelte in het ziekenhuis. Manlief moest voor de uitslag van de Ct scan met contrast die hij vorige week had gehad, en ik zou aan het eind van de morgen mijn Ct scan met contrast krijgen.
Maar het verliep allemaal weer eens anders dan verwacht. De arts vertelde aan manlief gelijk dat met zijn darmen alles ok leek, en dat de Tumormarkers super laag waren . Maar tijdens het beoordelen van de scan was er in de linkerlies een langere verdikking zichtbaar, die in vergelijking met de vorige keer nu wat groter was geworden (wij wisten niet eens dat er vorige keer een verdikking was waargenomen). Hij had geen idee welke betekenis hie nu aan gegeven moest worden, maar negeren kon hij het ook niet.
Maandag as gaat hij dit bespreken in een MDO (multidisciplinair overleg) en daarna belt hij terug over eventuele vervolgstappen, maar misschien zijn die vervolgstappen (nog even) niet nodig opperde hij ook nog. De Tumormarkers waren super laag, dus manlief ging ervan uit dat het wel met een sisser zou aflopen.
Om 11.30 u kreeg ik de Ct scan met contrast, dus veel tijd om erover na te denken hadden we niet.
Gelukkig viel de Ct scan met contrast mee en konden we daarna snel naar huis, geen idee wat ons nu weer boven de kop hangt, want in tegenstelling tot manlief, ben ik er niet gerust op.