Gisteren voor het eerst weer eens in het buitengebied van Brummen rondgekuierd.
Mooi weer, maar de wind was een spelbreker wat betreft foto’s maken.
Vooral een goede foto van de diverse vlinders maken ging erg moeilijk door die harde wind.
Maar terwijl ik probeerde om een vlinder op de foto te zetten kwam er ineens een eindje verder in het lange gras in het weiland naast mij een donkere gedaante omhoog.
Een gedaante die rustig stond te eten, en mij totaal niet in de gaten had.
Al heel vaak heb ik hem gezien, de zwarte Reebok, ergens in de gemeente Brummen, maar altijd van veraf, en nu ineens zo dichtbij.
Een zwarte Ree is een niet alledaagse verschijning lees dit artikel uit de Stentor
Een prachtig dier helemaal zo van dichtbij.
Een fantastisch begin van de middag
Een eindje verder lande er ineens een juweeltje voor mij voeten een prachtige Smaragdlibel
Deze libel schijnt heel algemeen te zijn , maar ik had er nog nooit 1 in het echt gezien.
De Smaragdlibel is een forse, groenachtige glimmende libel met smaragdgroene ogen, en behoord dan ook tot de familie van de Glanslibellen (Corduliidae).
Natuurlijk veel meer soorten libellen en juffers gezien, maar het is altijd leuk als je een soort voor het eerst in het echt ziet.
Natuurlijk nog veel meer insekten gezien, waarvan ik van sommigen niet eens de naam weet, (altijd leuk om uit te zoeken).
Overal waren vogels in de weer met voer zoeken voor hun jongen , en opeens was daar een vogel die ik nog nooit in dat gebied had gezien , en ik kom daar toch al weer heel wat jaartjes.
Het Paapje – Saxicola rubetra ook wel Paap genoemd.
Mijn dag kon al niet stuk, en toen helemaal niet meer.