Vandaag toch een beetje aangeslagen door het bericht dat we vanmiddag kregen van mijn zwager.
Geheel onverwachts is zijn vader overleden. In en in triest natuurlijk, je weet dat dat lot ons allemaal een keer treft, en zeker als iemand al op leeftijd is, maar het lijkt bijna altijd te vroeg. Voor mijn zwager betekent het dat met het overlijden van zijn vader, hij en zijn zussen in 1 keer kind af zijn, omdat de moeder al een aantal jaren geleden is overleden.
Voor de kinderen van mijn zwager en zus ook een heel verlies, ze hebben nu helemaal geen opa meer.
Geregeld sta je even bij dat feit stil, en onwillekeurig kom je terecht bij de dag dat mijn eigen schoonvader overleed, en bij de dag dat mijn vader overleed.
Waarom brengt het leed van een ander je bijna altijd weer terecht bij je eigen ongeveer vergelijkbaar leed?
Maar ondanks het voorafgaande, was het vandaag voor ons toch een prachtige dag. We hebben heerlijk gewandeld in het Deeler Woud ,oog in oog gestaan met een twaalftal Edelherten(misschien stonden er nog wel meer)genoten van de vogels die overal aan het fluiten waren, en het geroffel van de spechten, en dat alles overgoten met een heerlijk temperatuurtje. De dag zou helemaal af zijn geweest als wij een Wild zwijn zouden zijn tegen gekomen, wel overal sporen, maar daar bleef het dan ook bij .
Maar op weg naar huis dwalen mijn gedachten toch weer af naar mijn zus en zwager, en hun kinderen. hoe zouden zij de rest van de dag doorgekomen zijn.
In het bos hadden wij het vanmiddag soms even behoorlijk zwaar, omdat de weg vrij stijl omhoog ging, maar dat alles valt natuurlijk in het niets bij de weg die mijn zus en zwager en hun kinderen de komende tijd nog te gaan hebben.
Edelhert – Cervus elaphus