De Rotgans

Na een goede nachtrust ging het de vanmorgen na het ontbijt gelijk weer richting de zee.

Het zonnetje scheen, dus wat wil een mens nog meer.. Er was wederom bijna niemand te bekennen op het strand. Vanuit de duinen hoorden we steeds de roep van een Fazanthaan. Ulli de hond kon heerlijk los lopen, en genoot daar zichtbaar van. Overal Drieteenstrandlopertjes, een paar Bontbekpleviertjes, Storm, Kok en Zilvermeeuwen, Scholeksters een paar Aalscholvers en een groep Wilde eenden. Het was volop genieten.

’s Middags zou het regenachtig worden, en daarom besloten we richting Oostkapelle (ZL) te gaan. December 2013 hadden we daar gezeten in een huisje van Staatsbosbeheer. Ik had als prijs een midweek gewonnen in een huis van SBB met de verkiezing van Prachtplek van Nederland (SBB, en SBS6). We hebben daar toen een heerlijke tijd gehad. We waren toen voor het eerst in Zeeland, en die midweek was eigenlijk te kort, want we waren daar nog lang niet uitgekeken.

We wilden graag nog een keer terug, en Ik had 1 grote wens dat ik nu eindelijk eens Rotganzen op de foto zou kunnen vastleggen, en de kans daarop was behoorlijk groot. De Rotgans is een trekvogel, en een wintergast in Nederland, die vooral aan de kust gesignaleerd wordt.
Onderweg naar Oostkapelle kwamen we langs het werkeiland Neeltje Jans in Zeeland, en daar maakten wij even een tussenstop.

Maandag tijdens onze heenreis was daar een zeer zeldzame Zwarte zeekoet gezien, die in overigens in de winter meer wit dan zwart is. De Zwarte Zeekoet zagen we niet, maar wel 2 Rotganzen,en ondanks de afstand en het slechte licht (inmiddels bewolkt) lukte het toch redelijk om de dieren op de foto te zetten. Missie volbracht grapte manlief, we kunnen naar huis. Nou nee dat was niet echt de bedoeling, maar wel was ik er heel blij mee dat ik nu eindelijk die prachtig mooie Rotganzen had gezien.

Het huisje in Oostkapelle

hadden we snel gevonden, en tot onze verbazing was het bezet. wij hadden daar ook wel weer naar toe gewild, maar ons budget zou dan zwaar overschreden worden. Na een paar boodschappen gedaan te hebben in Oostkapelle, ging het richting Domburg en Westkapelle.

Bij het plaatsje Westkapelle aangekomen, voer een enorm groot schip langs die als het ware boven de daken van de huizen uit kwam. En dan besef je ineens hoe kwetsbaar dit gebied is, en hoe belangrijk een zeedijk is.

Bij Vlissingen besloten we op de boulevard daar te wachten tot het schip voorbij zou komen. Ondertussen was het gaan regenen. We hoefden niet lang wachten, want na ongeveer 5 minuten kwam het schip er al aan. Een enorm vrachtschip die even later een pilotboot langszij kreeg.

En toen was het alweer tijd om richting Ouddorp te gaan. Op de terugweg zagen we al van afstand de vuurtoren bij Ouddorp met de naam Westhoofd . Als ik het goed heb is dit nog de enige vuurtoren in Nederland die nog 24 uur per dag bemand is, en niet rond zoals de meeste vuurtorens, maar vierkant.
Na een lekkere maaltijd gemaakt door manlief op een elektrische 2-pits kookplaat, waarvan er 1 ook nog eens niet goed deed, was er alweer bijna een dag voorbij. Morgen schijnt het mooi weer te worden.

Hieronder de filmpjes van deze dag.