De Oranje page

Vanmorgen toch maar even richting Apeldoorn, want er waren daar op 2 plekken Sleedoornpages waargenomen.

In 2011 heb ik (is deze) deze vlindersoort voor het laatst waargenomen in Eerbeek, en helaas heb ik maar 1 foto kunnen maken toen. Ik hoopte dan ook op een nieuwe kans.

We waren nog lekker vroeg, en de warmte was nog aangenaam. Manlief bleef in de auto, en ik ging met Ulli onze hond, richting een bedrijventerrein, waar al 2 mannen het zelfde idee hadden opgevat . Er kwamen een paar Eikenpages uit de bomen zetten, en er vloog een aantal Witjes en Bruine zandoogjes rond, maar daar bleef het helaas bij. Na een uurtje hield ik het voor gezien, het werd te warm voor Ulli, ook al stonden we in de schaduw. Op de terugweg naar huis besloot ik nog even op die andere plek te gaan kijken. Manlief en Ulli bleven achter in de auto op een schaduwrijke plek. Ook daar was helaas niets te zien, en het was ook niet echt een plek om de Sleedoornpage te zien. Ik besloot dan ook op een andere plek te gaan staan die meer aan de voorwaarden voldeed. Er stonden op die plek bomen, en bloeiende planten waaronder ook Late guldenroede , een bloeier waarop je de Sleedoornpages kunt aantreffen.

Binnen een paar minuten kwamen 2 vlinders al fladderend aangevlogen, een Bruin zandoogje en tot mijn grote verbazing een Sleedoornpage. Beiden bezochten de bloemen van de Kale jonker (Cirsium palustre), en had ik het grootste geluk van de wereld, om foto’s en een video te kunnen maken . Na een paar minuten had het afgevlogen Bruine Zandoogje er genoeg van , en joeg de Sleedoornpage de bomen in.

Manlief was blij dat ik weer snel terug was, en ook nog eens met foto’s, want het begon langzaam warm te worden onder de bomen op die parkeerplaats.

Gelukkig zijn er in, Apeldoorn en enkele andere plaatsen in Nederland nog enkele plekken waar de zeldzame Sleedoornpage (Thecla betulae) 🦋soms gezien wordt, maar het is wel een kwestie van heel veel geluk🍀en meestal veel geduld hebben, voor er een 1tje uit de boom naar beneden komt fladderen.