De Nonnetjes en de Brilduikers

In het begin van deze week moesten we even de gedachten op een rijtje zetten.

Een ritje in de auto over de dijk langs de IJssel in de buurt van Deventer, werkt dan prima.

Ondertussen vogels kijken, en genieten van het Hollandse rivierlandschap.

Bij Wilp bij de Yperenplas stoppen we meestal voor het eerst.

Verrekijker en fotocamera bij de hand, en maar turen over de plas heen.

Tenminste, dat is meestal het geval, maar een Blauwe Reiger en een Grote Zilverreiger trokken zich niets van ons aan, en lieten zich goed bekijken, en die stonden behoorlijk dichtbij.

Een eindje verderop zagen we nog een paar Grote Zilverreigers staan. In een boom aan de kant van de plas zaten een aantal Aalscholvers.

Voor ons doken ineens 2 prachtige eendjes op met een roodachtig bruin kopje 2 Nonnetjes – Mergellus albellus, in dit geval 2 vrouwtjes.

Na een tijdje gedoken te hebben,besloten de dames, eens uitgebreid het verenpak te verzorgen.

Voor mij al weer een poosje geleden dat ik een Nonnetje op de foto had gezet.

Die foto’s waren van veraf genomen, en deze dames zwommen redelijk dichtbij.

De Nonnetjes komen in de winter naar Nederland, vooral het IJsselmeergebied is favoriet.

In de 3 hoek Apeldoorn, Zutphen en Deventer, zie je ze stukken minder.

Ze behoren tot de Zaagbekkenfamilie (eenden met “tandjes” op de snijranden van de snavel), en ze eten visjes en andere waterdieren.

Ze komen helemaal uit Rusland zelfs vanuit Siberië, en daar broeden ze ook.

Ze leggen hun eieren vaak in een boomholte van een Zwarte Specht.

Na een poosje besloten we weer om verder te gaan.

De volgende plas was de Katerstee bij Welsum, daar was het druk met Wilde Eenden, heel veel Meerkoeten, Kuifeenden, een paar Wntertalingen, en een paar Grauwe Ganzen, en 1 Dodaars

Na een poos daar gestaan te hebben gingen we weer verder, om vervolgens ongeveer aan het einde van de dijk, de zelfde weg weer terug te gaan.

Op de terugweg zag ik bij die zelfde Katerstee opeens een nogal wit eendje opduiken.

Een Nonnetje, en nog wel een mannetje, in gezelschap van een paar vrouwtjes.

Helaas niet zo dichtbij als eerder die dag de vrouwtjes, maar dat maakte voor mij niet uit.

Nog nooit een mannetje in het echt gezien. En wat was hij mooi !

En toen we stil stonden zag ik nog 2 aparte eendjes opduiken, 2 Brilduikers – Bucephala clangula beide mannetjes.

Ook een eendensoort die duikt naar zijn eten, meestal schelpdiertjes. Ook al van die wintergasten, maar nu uit de Scandinavische landen.

Daar broeden ze ook. Toch zijn er ook broedgevallen bekend in Nederland, maar die zijn zeldzaam.

Brilduikers had ik al vaker gezien, maar ze zijn en blijven toch wel heel erg mooi. Vooral die kop, die het ene moment zwart, dan weer groen, en dan weer paars lijkt.

Een super dagje.