Gisteren was het zover De tweeling moest naar het consultatiebureau voor hun eerste prik En oma mocht mee.
En zo kon het gebeuren dat mijn dochter en ik gistermorgen met de tweeling naar het consultatiebureau in de buurt vertrokken.
Daar aangekomen bleek het behoorlijk druk te zijn , dus er moest even gewacht worden. Na een minuut of 5 was het dan zover . De beide heren werden 1 voor 1 gewogen
en gemeten., en vervolgens was het weer even wachten. Andere moeders hadden de gang met hun baby naar de spreekkamer al gemaakt, en hadden toch wel enigzins medelijden met de tweeling , die zich op dat moment nog nergens van bewust was.
Toch nog weer onverwachts snel was de tweeling aan de beurt, en die lieten alle lovende praatjes in alle gelatenheid over zich heen komen.
Toen de 2 moesten laten zien of ze zich konden opdrukken, had de jongste en de grootste zo iets van bekijk het maar , ik lig hier goed , daar heb ik helemaal geen zin in. Maar de oudste en de kleinste van de twee gaf een regelrechte show weg , en toonde zich een echte krachtpatser.
Gelukkig, alleen maar goede berichten, wat wil een mens nog meer Nog wel steeds verschil in lengte en gewicht tussen beide broers , maar ondanks dat gaat de groei gelijk op, en volgen ze beide keurig de groeilijnen.
En toen was het moment gekomen voor ,,de prikken,, en dat vonden de mannen helemaal niet leuk.
Gelukkig was de klus in een mum van tijd geklaard , en beide heren mochten voorzien van een oranje pleister op beide benen de spreekkamer weer verlaten.
En gelukkig stond er een fles voeding als troost voor hun klaar, het leed was daardoor alweer snel verdwenen.
Wonder boven wonder hebben ze er al met al weinig last van ondervonden
