Vandaag was het dan zover na weken van leven tussen vrees en hoop, kregen we dan eindelijk te horen of de hormonen wat hadden gedaan bij manlief, of liever gezegd met de kankercellen.
Waar komt die pijn boven in de rug bij manlief vandaan, is de kanker nog verder aan het uitzaaien ? Hoe komt het toch dat manlief steeds door moeheid wordt overvallen. Allemaal vragen waar we de laatste tijd mee zaten.
En dan ineens is daar het verlossende antwoord, de hormonen doen hun werk, de PSA waarden zijn flink gezakt.
Voorlopig is manlief uit de gevarenzone, we kunnen weer ademhalen, even 3 maanden lang geen uitslagen.
De pijn hoog in de rug van de afgelopen weken, blijkt van slijtage (zichtbaar op de scan) te komen van de thoraxwervels, dit was nieuw voor manlief, dat kan er ook nog wel bij, en is bovendien niet iets waar je op zit te wachten als je in de wijkzorg werkt.
A.s donderdag krijgen we een uur lang een gesprek met een oncologisch verpleegkundige (dat had eigenlijk al lang moeten gebeuren). Manlief heeft een lastmeter mee gekregen, die moet hij invullen voor de oncologisch verpleegkundige. Gesprek is bedoeld voor ons beiden . Het gaat vooral over hoe om te gaan met het feit dat manlief niet meer beter wordt. Over pijn, moeheid, en al die andere ongemakken . Bij haar kunnen we beiden terecht met onze vragen.
Nu is manlief uit de gevarenzone, maar over een half jaar kan dit weer totaal anders zijn . Iedere controle blijft spannend. Prognose is helemaal niets over te zeggen, alleen dat hij op een schaal van 0 tot 10, een 7 scoort (Graad 3 : Gleason 4 + 3 =7 = veel afwijkende cellen) voor wat betreft de agressiviteit van de tumor.
Op de 1 of andere manier zien we beiden uit naar het gesprek, want we komen voor ons gevoel niet verder. Het forum leek voor ons veelbelovend, maar het geeft ons niet het handvat waar we naar opzoek zijn, en de vraag is natuurlijk gaan we dat ooit weer vinden . Afwachten maar, voorlopig hebben we voor het eerst sinds lange tijd weer eens een goed bericht gekregen.
Straks heeft manlief nog een leuke klus te klaren met de verzekering, over de schade aan de auto, maar niet heus.