Dat zou het geval zijn geweest als mijn vader nog geleefd had, want dan zou hij dit jaar in september 100 jaar zijn geworden.
Maar helaas dat zit er niet echt in, vandaag is het alweer 16 jaar geleden dat hij is overleden. 
De wereld verging niet zoals sommige mensen hadden voorspeld.
1 januari 2000 het begin van het nieuwe millennium en niemand wist precies wat er op de eerste dag van zou gebeuren. Men was bang dat de computers in de war zouden raken van de twee nullen en dat ze 100 jaar terug in de tijd zouden gaan, dus naar het jaar 1900, met catastrofale gevolgen.
Maar dat alles gebeurde gelukkig niet, maar voor ons als familie was dit natuurlijk geen goed begin van het nieuwe millennium.
Vanmorgen liep ik in de regen te wandelen met onze hond, die weer alle tijd nam. De voorgaande dagen met al dat vuurwerk, wist hij steeds niet hoe snel hij thuis moest komen, maar nu werd iedere lantaarnpaal of boom weer uitgebreid besnuffeld. Het begon buiten net een beetje licht te worden, en de Roodborstjes begonnen voorzichtig hun melancholische deuntjes te zingen.
Het is zo’n moment dat, als je niet oppast je zo in tranen uitbarst, maar dat gebeurde niet, want de fantasie nam het over, en ik zag in gedachten de oud collega van manlief met een ketting om, namens de koning tegenover mijn vader zitten in het verpleeghuis Den Ooiman in Doetinchem, waar mijn vader toen verbleef.
Van 2006 tot 2010 zaten de huidige burgemeester van Doetinchem en manlief in het college van B & W in Brummen , manlief was 1 van de 3 W’s.
Echte vrienden zijn ze nooit geworden, daarvoor stonden ze beiden te verschillend in het leven. (VVD & PvdA), en contact is er, zoals verwacht, tussen beiden dan ook niet meer.
Ik weet niet of mijn vader er zo blij mee geweest was geweest, als er een burgemeester van VVD huize bij hem op bezoek was gekomen. Voor mijn vader waren Joop den Uyl en Wim Kok de vakbondsman, toch wel heel belangrijk, en alles wat met Wiegel te maken had vond hij maar niets.
Sterker nog als de Burgemeester van Doetinchem mijn vader een hand had gegeven, dan had hij waarschijnlijk de opmerking geplaatst, “wat bun ie dan veur een kwiebus, met zo’n ketting um de hals”, want zo reageerde mijn vader de laatste jaren van zijn leven, door de dementie.
Maar dit zou niet zozeer te maken hebben gehad met de huidige burgemeester van Doetinchem, maar meer met 1 van zijn voorgangers die 2 straten verder dan mijn ouders woonde op de hoek Meester Lovinklaan en Esdoornlaan in Doetinchem in een grote villa, (ambtswoning) namelijk burgemeester Cornelissen (KVP).
Ook ik had als kind, helemaal niets met die burgemeester. Ik liep vanuit school (Christelijke lagere school) 1 x per maand altijd in mijn wijk te collecteren voor de HEMAVA stichting. HEMAVA was een soort van kinderbescherming, en de letters stonden voor voor de Heldring Stichting in Zetten, Martha Stichting in Alphen a.d. Rijn en Valkenheide in Maarsbergen. Allemaal Christelijke tehuizen.
Heeft u misschien iets over voor de HEMAVA kinderen was mijn vraag aan burgemeester Cornelissen toen hij de deur open deed, dat had hij wel, en vervolgens doneerde hij een stuiver (5ct). Wat was ik teleurgesteld in de man, zo rijk (in mijn ogen) met een chique zwart pak aan, een groot huis , en met een grote zwarte auto voor de deur.
Toen ik het thuis vertelde aan mijn ouders was mijn vaders reactie, ach die burgemeester is een beetje een rare kwiebes. Mijn vader had echt helemaal niets met die burgemeester.
Van een toch wel stille maar lieve man,veranderde hij door de dementie, de laatste jaren. Hij nam in ieder geval geen blad meer voor de mond, maar zei ronduit wat hij ervan vond, gelukkig meestal wel zo dat je er om moest lachen.
Maar goed dit gaan we nooit beleven dat is een ding wat zeker is, maar de gedachte alleen al daarover, bracht bij mij de glimlach, want ik kon mij er van alles bij voorstellen.
Voor zover ik weet is mijn vader nooit lid van de PvdA geweest, dat kwam waarschijnlijk door mijn moeder, want die moest niets van politiek weten. maar voor zover ik weet was hij wel altijd lid van de vakbond.
ABMH 50 jaar
Zo lang ik mij kan herinneren stond er een wit zelfstandig staand Reliëf/plateel op de schoorsteenmantel bij mijn ouders thuis Dit was van de ABMH, de Algemene Nederlandse Bond van Meubelmakers, Behangers, Houtbewerkers en aanverwante vakgenoten , en was door het bondsbestuur uitgereikt aan de leden omdat de bond in 1958 50 jaar bestond. Later ging dat allemaal op in de FNV .
Tot aan zijn dood is hij lid geweest van de vakbond. Wij als kinderen konden gelukkig mijn moeder ompraten om niet het lidmaatschap op te zeggen, op het moment dat mijn vader naar het verpleeghuis ging. Dat was iets wat mijn vader nooit gewild had.
Vanavond kwam op de tijdlijn van facebook een herinnering voorbij van vorig jaar 3 januari, en dat ging natuurlijk over mijn vader, de link naar dat blog is hieronder vinden