Autobahn

De laatste dagen veel aan het nummer van een Duitse band moeten denken met de naam Kraftwerk.

Het nummer Autobahn stond midden/eind jaren ’70 hoog genoteerd op de hitlijsten, niet echt mijn muziek, maar het had wel wat.

We zijn overigens nog steeds in het bezit van een langspeelplaat van Kraftwerk.

Vanmorgen togen Geert en ik weer naar Zwolle, naar onze oudste dochter, die nu inmiddels 31 weken en een paar dagen zwanger is .

We nemen natuurlijk de snelst mogelijke route naar het ziekenhuis toe, en dat is helaas nog altijd via de snelweg.

Als ik ergens een hekel aan heb dan is het wel de snelweg. Onderweg zie je het landschap langs je voorbij schieten. Weilanden vol met Kieviten en Spreeuwen., en af en toe een haas. Natte gebieden in ontwikkeling, wat had ik dat graag eens beter willen bekijken.

Zo her en der liggen er lijkjes naast de weg , een prachtige Bunzing, een Fazantenhen, zij hebben helaas de nacht niet overleefd .

We halen een veewagen in vol met varkens, ook zij zullen waarschijnlijk vandaag het leven laten. Iedereen lijkt haast te hebben. We komen een aantal vrachtwagens tegen die we de dag ervoor ook al gezien hebben, in ieder geval zijn ze van de zelfde firma. Enkelen van hen zijn wel erg ver van huis .

Gelukkig gaan we na ruim een half uur de snelweg weer af en rijden we de puinhopen van Zwolle binnen.

Het lijkt of er in heel Nederland wegwerkzaamheden plaats vinden. In de buurt van Nijmegen waar mijn dochter eerst lag , stond de boel op kop, en in Zwolle is het mogelijk nog erger.

Het ziekenhuis ligt gelukkig niet al te ver van de snelweg, en in de parkeergarage is er gelukkig altijd wel plek. Klokslag 10 staan we dan ook op de afdeling waar mijn dochter ligt.

Gelukkig gaat het allemaal redelijk met haar, en houden de kleintjes zich nog rustig.

De tijd vliegt helaas weer snel voorbij, en voor we het weten nemen we weer afscheid van onze dochter en zitten we weer op de snelweg.

Het is nog drukker dan vanmorgen toen we naar het ziekenhuis gingen, en ik rem weer heel wat af als medepassagier.

Onderweg bedenk ik me dat dit misschien wel één van de laatste keren is was dat we naar onze dochter in Zwolle zijn geweest. Dat hoop ik in ieder geval, want dat zou betekenen dat ze de 32 weken heeft volgemaakt en dat ze naar het ziekenhuis in Arnhem wordt overgebracht. Ik hoop het zo voor haar en mijn schoonzoon. Afwachten en blijven duimen.

De komende dagen moeten wij even verstek laten gaan voor wat betreft de bezoeken aan onze dochter , want ook manlief ontkomt niet aan een kortdurende ziekenhuis opname, maar dan in Apeldoorn.

Maar goed we slaan ons er met z’n allen wel weer doorheen ik realiseer mij dan ook heel goed dat dat ritje op de snelweg wel het minste is waar ik mij druk om zou moeten maken.

Kraftwerk heeft het gevoel van het rijden op de snelweg in ieder geval in hun muziek goed overgebracht.