En ja hoor wie zag ik vanmorgen tijdens de wandeling weer zitten in een boom…..de Appelvink, en natuurlijk was het weer eens somber buiten. De Appelvink zat hoog in de boom, en hield het al snel voor gezien.
Wat een verschil met gisteren,,vanmorgen geen zon, maar winterse buien met natte sneeuw.
Omdat manlief gisteren (net als vandaag) maar een halve dag hoefde te werken, konden we ’s middags een ritje maken langs de IJssel, bij Deventer in de buurt. Doordat manlief tegenwoordig aan de overkant van de IJssel werkt, wist hij dat het hoog water was.
Toch altijd weer heel fascinerend om dat te zien. Ineens is een weggetje richting de IJssel weg.
Hoog water ieder jaar is dat wel een keer het geval, en het brengt ook wel veel overlast mee voor omwonenden, Veerpontjes die uit de vaart genomen worden, weilanden die onderlopen. Onderweg langs een ondergelopen weiland, liep iemand zijn 2 paarden uit te laten, tenminste daar leek het een beetje op. Maar het schijnt dat het hoogste punt van het water alweer geweest is.
Onderweg zagen we op een aantal plekken groepen Kol en Grauwe ganzen, Voorlopig is het gevaar geweken voor hun, want Vogelbescherming Nederland heeft met succes de ontheffing die de provincie Overijssel had verleend om gedurende het hele jaar ganzen af te schieten, aangevochten bij de rechter.
Tot 1 maart heeft de rechter de ontheffing opgeschort.
Bij de Katerstee In de buurt van Welsum doken ineens 2 prachtige eenden op, en even later nog 1.
Er zwommen 3 Grote Zaagbekken (Mergus merganser) 1 man met 2 vrouwen.
Ik heb al eens eerder in een blog over deze eendensoort geschreven en ik hoop dat ik niet in herhaling val, maar wat een prachtige/grappige eenden zijn dat toch, vooral de vrouwen met hun kopveren die soms alle kanten opgaan. De mannen hebben daarentegen, een prachtige glanzende groene kop, en geen veertje zit verkeerd.
Het lijkt er net op of ze Brylcreem gebruiken, net als dat mannen deden (doen) om het haar in model te brengen en een mooie glans te geven.
Gisteren was het helemaal genieten met dat prachtige zonlicht, ook een 2 tal Dodaars lieten zich prachtig bekijken.
Op de terugweg, ontdekte ik ineens een een wel hele grote meeuw. De meeuw stond een behoorlijk eind van de weg af, maar je kon goed zien dat hij behoorlijk groot was, dit in vergelijking met een Grauwe Gans die voor de meeuw stond.
Dit moest een Grote Mantelmeeuw zijn dat kon haast niet anders. De Grote Mantelmeeuw
Larus marinus zie je niet vaak in het binnenland, in tegenstelling tot andere meeuwen.
Ze lijken natuurlijk enorm op de Kleine Mantelmeeuw – Larus Fuscus en het verschil zit hem in, hoe kan het ook anders in de grootte. Maar en er is nog een verschil, en dat is de kleur van de poten. Bij de Kleine zijn ze gelig van kleur, en bij de Grote vleeskleurig.
Nu nog wachten op de goedkeuring van 1 van de deskundigen op Waarneming.nl, dus de waarneming blijft nog even onzeker.*
We besloten om weer verder te gaan, maar nog maar nauwelijks aan het rijden vlogen ons een grote groep zwanen tegemoet. Ondanks dat ik tegen het zonlicht in moest kijken meende ik dat dit geen Knobbelzwanen waren. Kom op we rijden terug opperde manlief.
En gelukkig dat we dat deden,want toen we een stukje terug waren gereden ontdekten we een groep zwanen in het water. 2 dieren bleken Knobbelzwanen, maar de anderen waren allemaal Wilde Zwanen. Negen stuks in totaal zowel jongen als volwassen dieren.
Wilde Zwanen zijn echte wintergasten, en ik heb ze nog maar zelden.gezien. Het zijn prachtige dieren met lange rechte halzen en lijken zelfs groter dan Knobbelzwaan.
Heel opvallend verschil in vergelijking met de Knobbelzwaan is de gele vlek op de snavel.
Ze lijken wel heel veel op de wat meer voorkomende Kleine Zwaan, maar die heb ik helaas in het wild nog nooit gezien.
De Kleine Zwaan schijnt helemaal niet zo klein te zijn, maar het verschil zit hem in de kop. De kop van de Kleine Zwaan is rond, en de kop van de Wilde Zwaan loopt in een rechte lijn over over in de snavel. Ze hebben een puntkop als profiel.
We hebben een poos staan kijken naar de groep, en geluisterd naar hun prachtige geluiden. Het klinkt een beetje als getrompetter. In Frankrijk worden ze ook wel zingende zwaan genoemd. Na een poosje vloog de groep ineens op, de 2 Knobbelzwanen achterlatend.
Wat een prachtige dag was het gisteren, en als ik zo naar buiten kijk, moeten we het voorlopig daar weer even meedoen.
* 19-01-2015 Goedgekeurd